پارانوئید چیست؟
این مطلب نتیجه معتبرترین تحقیقات پزشکی دنیا راجب بیماری اختلال شخصیت پارانوئید می باشد. اختلال شخصیت پارانوئید یک وضعیت مزمن و فراگیر است که با الگوهای اختلال در تفکر، رفتار و عملکرد مشخص می‌شود. تصور می‌شود این اختلال بین 1 تا 2 درصد از بزرگسالان در ایران وجود دارد. علایم ممکن است شبیه شیزوفرنی باشد و برخی تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است یک پیوند ژنتیکی بین این دو اختلال وجود داشته باشد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید در معرض خطر بیشتری برای تجربه افسردگی، سوءاستفاده از مواد مخدر و اگروفوبیا قرار دارند.
علائم
افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید، به طور معمول این علائم را تجربه کرده اند:
بدگمانی مزمن و فراگیر و سوءظن نسبت به دیگران.
احساساتی که فکر می کنند دیگران به آنها دروغ می‌گویند، فریب می‌خورند، یا توسط افراد دیگر مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند.
باور دارند که دوستان، خانواده و شریک‌های رمانتیک غیرقابل اطمینان و خائن هستند.
در پاسخ به فریبی که متوجه آن می شوند، عصبانیت نشان می دهند.
اغلب به عنوان افراد سرد، حسود، مرموز و جدی توصیف می‌شود.
به دنبال کشف منظور پنهان در حرکات و صحبت ها هستند.راه های درمان
اختلال شخصیت پارانوئید به طور کلی با روان درمانی بهبود می یابد. درمان شناختی-رفتاری اغلب در کمک به افراد موثر است زیرا الگوهای فکری تحریف شده و رفتارهای ناهنجار را تنظیم می کند.
درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی روان درمانی است که به بیماران کمک می کند افکار و احساساتی که رفتارها را تحت تاثیر قرار می دهد، درک کنند. CBT معمولا برای درمان طیف گسترده ای از اختلالات از جمله ترس، اعتیاد، افسردگی و اضطراب استفاده می شود. درمان شناختی رفتاری عموما کوتاه مدت است و برای کمک به افراد با مشکلات خاص به کار می رود. در طی دوره درمان، مردم یاد می گیرند چگونه الگوهای فکری مخرب یا ناسازگار که تاثیر منفی بر رفتار دارند را شناسایی و تغییر دهند.
اصول درمان شناختی رفتاری
مفهوم اساسی پشت CBT این است که افکار و احساسات در رفتار ما نقش اساسی ایفا می کنند. به عنوان مثال، فردی که زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره سقوط هواپیما، حوادث باند فرودگاه و سایر بلایای هوایی می کند، می تواند از سفر هوایی اجتناب کند.
هدف از درمان شناختی رفتاری، آموزش دادن به بیماران است که در حالی که نمی توانند هر جنبه ای از جهان را در اطراف خود کنترل کنند، اما قادرند کنترل چگونگی تفسیر و برخورد خود با اشیا در محیط اطراف را، به دست بگیرند.